ببین خیلی خیلی مهمه که به زندگی و آدم ها مثبت نگاه کنی. اصلن آدمها میفهمن در موردشون چی داری فکر میکنی.

منم همیشه اینو شنیده بودم ولی باور نمیکردم. امروز دیدم . یک دوستی بود بنا به دلایلی یه مدتی میشد که از دستش تقریبن ناراحت بودم و فکر نمیکردم این قضیه به جای خوبی برسه . تا این که بالاخره امروز تصمیم گرفتم به قضیه جور دیگه نگاه کنم . 

من این آدم رو دوست دارم واقعن . و به نظرم تنها احساسی که بایستی نسبت به آدما داشت همینه . بایستی آدمهای اطرافت را دوست داشته باشی. یا این که فوقش نسبت بهشون بی احساس باشی . تنفر برای خود آدم بده. 

دلیلش هم اینه این آدمایی که اطراف ما هستند واقعن اونقدری بد نیستند که بشه ازشون متنفر شد . اونها هم آدمایی هستند مثل من، مثل تو ، . بهتره سعی کنیم همدیگر رو درک کنیم . ممکنه گاهی واقعن یکی نیاز داره که کمی غر بزنه . واقعن شاید یکی نیاز داره یه موقع به کسی جواب نده. 

درک کنیم همدیگر رو . اگه میتونیم به همدیگه کمک کنیم که هیچ . اگه نه کاری به کار همدیگه نداشته باشیم.

دوباره احساس نیاز میکنم به پستهایی که انتشارشون نکنم . به only  me ها!.

یک ساعت دیگه باید پاشم برم اونور تهران کلاس. دلم برای شاگردام تنگ شده.

راستی از خونه زنگ زدند . خواهرم میگفت که تفنگ بادی خریدیم. اصلن به من باشه فردا پامیشدم میرفتم خونه .البته فکر کنم به خاطر عقل شب چله رو هم نرم خونه . 

پیش به سوی ذهنی زیبا. پیش به سوی نور و زیبایی . سلام به آدمهای خوب و مهربان. سلام به خدا!