راستش تا زمان‌ها برایم ثقیل بود که چرا بایستی عابد معبود را تنزیه کنید، تسبیح کند و هر صبح و شام او را از هر بدی منزه داند و ... .

تا اینکه رفتم فیسبوک. دیدم که آری این تسبیح و تنزیه حقا که امری فطری‌ است. و عابدان هر روز می‌آیند و پستی می‌گذارند در تسبیح معبود خود.

یکی از خواننده‌ی مورد علاقه‌اش می‌نویسد و تاکید می‌کند که  "او" از هر بدی منزه است.

دیگری از فوتبالیست مورد علاقه‌اش عکسی می‌گذارد و تکرار می‌کند که "او" بهترین است!.

آن یکی که فلان مسئول سیاسی را بنده‌ است در رثای او شعری به اشتراک می‌گذارد که "او" مهربان است.

و آن دگری برای بت تیم مورد علاقه‌اش قربانی می‌دهد و برای نابودی بت ِدشمن بت ِخودش دعا می‌کند و خوشحالی می‌کند که بت من ۶ چشم دارد  و ... . 

یکی از ماشین مورد‌ علاقه‌اش عکسی می‌گذارد و می‌نویسد :"عاشقشم!"

حال به این لیست معبود‌ها شعرا ، بازیگران ، فیلم ، سریال، تفنگ، حیوان و ... کلا هرچیزی که در این دنیا پتانسیل عبادت دارد را می‌توانید اضافه کنید! راستی می‌توانید از مفاهیم مجرد و انتزاعی هم نام ببرید.

عابد هر روز و شب معبودش را تسبیح و تنزیه می‌کند. و وای به حال من!