اگه وضعیتم در ماه رمضان اخیر و بعد از اون اعیاد قربان و غدیر و خلاصه وضعیت اخیر تابع زندگیم رو نگاه کنم و از روی اون بخوام یه برونیابی(Extrapolation) انجام بدم، پیشبینی می‌کنم که از محرم هم نتونم استفاده‌ی خاصی ببرم و این روند سقوط تدریجی ادامه داشته باشه.
در چنین شرایطی هیچ ایده‌ای ندارم که چطور میشه از این باتلاق در اومد، که هر تلاشی بیشتر آدم رو غوطه‌ور میکنه. و کاری از دست آدم برنمیاد، اثر وضعی گذشته‌ی گند نزدیک، توفیق هر حرکت مثبتی رو از آدم میگیره و هیچ چیزی قرار نیست درست بشه و خب این یه سیکل معیوبه که فقط می‌تونی امید داشته باشی به یه ضربه، به یه سیلی.
خود اینکه عمر داره میگذره و باری نتونستی برداری درد بزرگیه و این درد وقتی شدید‌تر میشه که میفهمی کلی هم بار منفی برداشتی، نه تنها سود نکردی که کلی هم از مایه ضرر دادی و ضرر می‌دی.
شاید دعای یکی در حق یکی دیگه اثری بکنه، شاید.
